Το παιχνίδι παίζει καθοριστικό ρόλο στη διαδικασία σωματικής, γνωστικής, συναισθηματικής και σωματικής ανάπτυξης του παιδιού. Με το παιχνίδι το παιδί αποκτά εμπειρίες και εμπλουτίζοντας τον εαυτό του με εμπειρίες , διευρύνει σταδιακά την ικανότητά του να βλέπει τον πλούτο του εξωτερικού πραγματικού κόσμου. Το παιχνίδι είναι η κυρίαρχη δραστηριότητα του παιδιού τόσο από ποσοτική όσο και από ποιοτική άποψη.
.
Κάθε ενέργεια του παιδιού αποβλέπει στην ανάπτυξη μιας λειτουργίας ή στην προετοιμασία μιας άλλης. Το παιχνίδι είναι η κυρίαρχη δραστηριότητα του παιδιού τόσο από ποσοτική όσο και από ποιοτική άποψη.
.
Η εμφάνιση μιας λειτουργίας (περπάτημα, ομιλία) αποτελεί πάντα ένα έναυσμα για την αξιοποίηση λειτουργικών παιχνιδιών, σαν το παιδί να έχει την επιθυμία να δοκιμάσει αρχικά αυτήν την λειτουργία σε όλο της το φάσμα. Το παιχνίδι ενυπάρχει από την παιδική ηλικία έως τα πιο βαθιά γεράματα αποτελώντας με αυτόν τον τρόπο την πιο μεγάλη σφαίρα της ζωής του ανθρώπου. Τόσο από ψυχολογική όσο και από κοινωνιολογική πλευρά, το παιχνίδι εμπεριέχει δύο υποστάσεις. Από τη μια πλευρά, φέρνει το παιδί σε επαφή με πρότυπα συμπεριφοράς, μορφές συλλογικής λειτουργικότητας καθώς και στην ανακάλυψη κοινωνικών και πολιτισμικών αξιών. Παράλληλα, το παιχνίδι προσφέρει ευκαιρίες για την παραβίαση ή την ανατροπή των περιορισμών που το ίδιο φέρει. Λειτουργώντας το παιδί, ως υποκείμενο του παιχνιδιού, αξιοποιεί τις ικανότητές του για να πραγματοποιήσει μια παρέμβαση ή και να προκαλέσει μια αλλαγή.
.
Έχοντας ως γνώμονα τα παραπάνω, παρέχεται στο παιδί η δυνατότητα να βιώσει μια φιλική προς το ίδιο πραγματικότητα ενσωματώνοντας τις εντάσεις της καθημερινής ζωής με θετικά αποτελέσματα στον ψυχικό του κόσμου. Συγχρόνως, έχει την ευκαιρία να ανατρέψει τους περιορισμούς προς όφελός του καθώς και να αφομοιώσει τα δεδομένα της πολιτισμικής του κληρονομιάς αλλά και να τα εμπλουτίσει. Καταλήγοντας λοιπόν, μέσω του παιχνιδιού το παιδί αλληλεπιδρά με στοιχεία του κοινωνικού και χωρο – πολιτισμικού του περίγυρου, τα βιώνει και ξεκινάει μια διαδικασία προσαρμογής βάσει του πλαισίου τους. (Stern & Spencer, 1978)
Αγγελική Ντούλα, Ψυχολόγος, Edify Centre