Σαν πρώτη σκέψη όταν ακούσουμε τον όρο «διατροφική διαταραχή» είναι απλώς πιθανά προβλήματα σχετικά με την κατανάλωση τροφής. Στην πραγματικότητα, πίσω από κάτι τέτοιο υποβόσκουν βαθύτερα προβλήματα διαφόρων πτυχών της ζωής του ατόμου. Πιθανώς το άτομο υστερεί στην λειτουργική διαχείριση των αρνητικών του συναισθημάτων όπως άγχος, λύπη στρες, αγωνία, απογοήτευση, φόβος, θυμός, μοναξιά. Κάτι τέτοιο αντανακλάται συχνά μέσα από τη σχέση του με το φαγητό, χωρίς όμως να το αντιλαμβάνονται εμφανώς τα ίδια τα άτομα. Κάπως έτσι η δυσλειτουργική διατροφική συμπεριφορά γίνεται πιο σημαντική και χρήσιμη διότι μετατοπίζει την προσοχή του ατόμου από αυτό που «νιώθει» σε αυτό που «τρώει»…
Κάποια τρόφιμα αυξάνουν τα επίπεδα ενδορφινών τα οποία, με τη σειρά τους, δημιουργούν μια ευχάριστη αίσθηση ευτυχίας και ικανοποίησης. Έτσι η κατανάλωση τροφής σχετίζεται με την αίσθηση της πληρότητας και αυτή, με τη σειρά της, συσχετίζεται άμεσα με την αίσθηση της άνεσης. Τα θετικά συναισθήματα, λοιπόν, παραγκωνίζουν τα αρνητικά!
Η διαχείριση του περιβάλλοντος του ατόμου συχνά πυροδοτεί η ενισχύει την δυσλειτουργική σχέση του ατόμου με το φαγητό.
Επιπλέον, η εικόνα του πολύ λεπτού σώματος λοιπόν, που υπάρχει ως πρότυπο σε κάποιες κοινωνίες γίνεται για κάποια άτομα, κυρίως γυναίκες, το άλλοθι άρνησης πρόσληψης τροφής με ουτοπικό στόχο την απόκτησή του. Είναι προφανές ότι πίσω από αυτό το στόχο ‘κρύβεται’ μια βεβαρημένη συναισθηματικά ψυχή που μας ζητά ‘βοήθεια’ με το δικό της τρόπο. Γι’ αυτό είναι αρκετά σημαντικό να μην εθελοτυφλούμε όταν τα σημάδια των διαταραχών σίτισης είναι πλέον εμφανή στα δικά μας άτομα και να αναζητούμε βοήθεια από τους κατάλληλα εξειδικευμένους ειδικούς.
Είναι σημαντικό να γνωρίζουμε ότι είμαστε, εκ φύσεως, συναισθηματικά όντα και κάθε προσπάθεια παρεμπόδισης της εκτόνωσης των συναισθημάτων μας αποτελεί ακύρωση μιας εγγενούς ανάγκης μας! Η έκφρασή τους και όχι η αποφυγή τους θα οδηγήσει σε μια λειτουργική σχέση με το φαγητό και συνεπώς με το σωματικό βάρος.
Νάσια Παραδείση,
Ψυχολόγος, ΑμΚΕ ΙΑΣΙΣ
